In gesprek met je angsten
“Ik heb prikangst.” zegt Peter, net nadat hij goed en wel zit. “Niet dat ik verwacht dat we daar wat mee kunnen, maar ik meld het toch maar even, want je weet het maar nooit bij jou.” Hij kijkt me lachend aan. En dan weer serieus “En het zit me behoorlijk in de weg.” vervolgt hij. “Telkens als ik in een ziekenhuis kom word ik licht in mijn hoofd. En ik ben zelfs een paar keer flauw gevallen!”
Dat Prikangst ter sprake kwam, was puur toeval. Hij vertelde over een operatie die hij volgende week aan zijn heup moet ondergaan en hij keek er erg tegenop. Wat zou hij die angst graag willen loslaten!
Peter is 20 en studeert Science, Business & Innovation aan de Universiteit van Amsterdam. Hij is cliënt bij mij (Richard Buijtenhek, docent bij de ACC) en wil graag een aantal belemmerende overtuigingen loslaten. Zo heeft hij Pleaser – ‘Ik moet altijd aardig zijn voor mensen’ en Pusher – ‘Het is nooit goed genoeg’. Zijn belangrijkste klacht was, dat hij, doordat hij zichzelf enorm op de nek zat, hij geen zin meer had in zijn studie. Hij wilde zelfs stoppen. Ik kan gelukkig melden dat hij, nu we 5 sessies hebben gedaan, zijn studie weer plezierig en interessant vindt en hij heeft besloten om zijn studie af te maken.
We besloten wat dieper in te zoomen op de problematiek prikangst. “Weet je ook waar deze angst vandaan komt?” vroeg ik. Hij geeft antwoord en we besluiten na wat heen en weer gepraat te hebben, een Voice Dialogue sessie te gaan doen met deze prikangst. De belemmerende overtuiging die daarbij hoort luidt: ‘Prikken zijn levensbedreigend’.
Toen we een tijdje bezig waren geeft Prikangst aan dat er iets groots in hem zit die maakt dat hij de totale macht krijgt over Peter. Maar hij geeft ook aan dat het zo groot is dat ook hij (Prikangst) er geen macht over heeft. Hij geeft aan dat hij er niet bij kan komen. Ik vraag hem of hij met dat grootte in hem zou willen praten. Na even nadenken stemt hij toe. Ik pak er een (derde) stoel bij en zet deze naast Prikangst. “Wie zit er op deze stoel?” vraag ik aan Prikangst. Na even nagedacht te hebben zegt hij: “Deze heet Kernangst, en hij heeft heel veel macht over mij. Telkens als Peter wordt geprikt, neemt hij mij en daarmee Peter helemaal over, zodat Peter vaak misselijk wordt en soms zelfs flauw valt. Dat gebeurt vooral als het prikken misgaat.”
“Wat zou je willen vragen aan kernangst?” vraag ik aan Prikangst. Prikangst stelt een vraag en er ontstaat een gesprek. Op een gegeven moment zegt Kernangst: “Ik wil wel kleiner worden, maar dan moet al het gas, dat overigens enorm onder druk staat, allemaal weglopen.” Dus ik vraag hoe hij dat wil gaan doen en Kernangst zegt “Dan moeten de ventielen open.” We onderzoeken hoe we dat kunnen doen en Kernangst besluit om het gas weg te laten lopen. Na een paar keer heen en weer gepraat te hebben is het gas weggelopen en is de druk weg. Kernangst heeft, als het goed is, vanaf nu geen macht meer over Prikangst en daarmee over Peter. We sluiten de Voice Dialogue sessie af.
Peter kijkt heel tevreden. Hij had nooit verwacht dat hij deze enorme angst zou kunnen loslaten.
Ik ben heel benieuwd hoe het gaat als Peter volgende week geopereerd moet worden! We hebben over 2 weken weer afgesproken en dan hoor ik het graag.
Wat is Voice Dialogue toch een prachtige en krachtige methode! Ik ben zo blij dat ik deze methode heb ontdekt en nu bij mijn cliënten mag toepassen!
Blog door Richard Buijtenhek – docent Coaching en Counselling Jaar 1 en Voice Dialogue.
