Dyonne Schreurs (assistent-docent)

Wat is jouw inspiratie om assistent te zijn?
Tijdens het doen van mijn opleiding realiseerde ik me al vrij snel dat ik na de opleiding een combinatie zou willen gaan bieden van 1-op-1 coaching, mentorschap en trainingen / lesgeven. Toen ik de kans kreeg om als assistent-docent de waardevolle tools van ACC op een andere manier eigen te maken en daarmee anderen te mogen begeleiden, zei ik meteen ja. Mijn hele leven ben ik al bevlogen en bewogen om mensen aan te zetten tot transformatie en ontwikkeling, dat gaat op een of andere manier vanzelf. Niemand is ooit uitgeleerd, en ook ik wil mezelf blijven uitdagen en groeien, zowel persoonlijk als professioneel.

Mijn achtergrond
Mijn hele loopbaan heeft een rode draad van dienstverlening. Ik ben begonnen in de horeca toen ik Engels / Spaans tolk-vertaler studeerde. Ik wilde bij de EU of VN werken maar een paar verhuizingen en een switch naar Commerciële Economie maakte dat ik bij Heineken Export terecht kwam en vervolgens naar de snelle wereld van reclame. Allemaal erg stimulerend en bijzonder maar ook uitputtend en niet erg bijdragend aan een betere maatschappij. Dat ging schuren bij mij. Ik bewandelde tegelijkertijd allang een pad om reikimaster te worden en deed steeds meer in mijn vrije tijd op dit vlak met mensen. De verbinding die ik hierin ervoer, het ontmoeten van en met elkaar, dat was waar het wat mij betreft om ging.

Op een bepaald moment heb ik het roer omgegooid. Eerst was het noodzakelijk dat ik bepaalde dingen voor mezelf op een rij moest krijgen en mezelf opnieuw moest uitlijnen. Daarna was voor mij duidelijk dat ik mezelf als instrument wilde inzetten om anderen te begeleiden om tot hun kern te komen. Maar hoe, daarvoor wilde ik een gerichte opleiding gaan doen, zo kwam ik uit bij ACC.

Waarom ik heb gekozen voor de ACC?
Ik zocht een opleiding waar ik mezelf professioneel zou kunnen gaan ontwikkelen. Ik wist dat ik al veel gelezen had, veel persoonlijke ontwikkeling had gedaan, en ik zocht naar een manier om mijn eigen kennis en ervaring in kaart te brengen en een stem te geven als het ware. Maar, in tegenstelling zoals ik dat deed als reiki master, doelgericht, met gesprekstechnieken en meetbare instrumenten. Natuurlijk is intuïtie belangrijk. Echter zonder kaders is het stuurloos, het moet handen en voeten hebben.

Toen ik het curriculum en de boekenlijst van tevoren bekeek en de opzet van het basis- en verdiepingsjaar en het verplichte aantal uren om aan de methodieken te werken, wist ik dat dit mij zou gaan bieden wat ik zocht om mij te professionaliseren. Structuur geeft vrijheid, zeg ik graag, en dat merk ik als ik nu met cliënten werk. Het is precies wat ik zocht! Naast dat ik nu met zelfvertrouwen als coach aan de slag ben, weet ik dat mijn komende ervaring als assistent-docent mij ook een heleboel gaat geven in de rol van trainer / docent voor de toekomst.

Wie is mijn held en waarom?
Als deze vraag mij gesteld zou zijn voordat ik ooit een pad had afgelegd voordat ik aan persoonlijke ontwikkeling had gedaan, dan kwamen er antwoorden variërend van diverse stripfiguren tot bepaalde supersterren die ik bewonderde. Vandaag de dag is dat een ander verhaal. Sinds een jaar of 2 zijn helden voor mij mensen die met opgeheven hoofd, congruent en authentiek, van binnen naar buiten, hun eigen waarheid leven. Inmiddels val ik daar zelf ook onder, en wil ik mensen graag faciliteren om te leven vanuit hun kernwaarden en principes.

Er is zo’n uitspraak van, de langste reis die je ooit zult maken is die van je hoofd naar je hart. Grappig, want ik ben zelf letterlijk naar de andere kant van de wereld gereisd, tot Fiji aan toe. Maar die 30 centimeter waarvan men beweert dat die langste reis is, dat is helemaal waar, daar ben ik pas de laatste jaren op bestemming gekomen.